Şahin Abi

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde Salim diye bir çocuk varmış. Salim 8 yaşında hareketli, eğlenceli ve uysal bir çocukmuş. Salim tek çocukmuş ama bir sürü kuzeni ve arkadaşları olduğu için hiç yalnızlık hissetmemiş. Salim genellikle hafta sonları ya da okulun olmadığı günler annesinin iş yerine ya da dedesinin yanına gider orada vakit geçirirmiş. Salim’in annesi diş hekimi babası ise üniversitede kantin işletiyormuş. Salim’in babasının adı Şahin’miş. Salim son zamanlarda okulun olmadığı zaman babasıyla beraber işe gidiyormuş, ne zaman okula gitse herkes babasına “Şahin Abi” diye sesleniyormuş. İlk başlarda çok şaşırmış. Kantin onların okul kantininden çok daha farklı ve kalabalıkmış. Bazıları ders çalışıyor, bazıları sohbet ediyor, kimi tek başına oturuyor, kimi kitap okuyor.

Her şey Salim’e çok yabancı ve farklı gelmiş ama sevmiş aynı zamanda da. Salim genelde kantinin içinde oturuyor geleni geçeni inceliyor ya da bahçeye çıkıp hava alıyormuş. Sıkılır diye getirdiği kitabı o da aynı gördüğü abi ve ablaları gibi okuyormuş ama ortam çok sesli diye anlamıyormuş. Nasıl okuduklarını anlayabiliyorlar diye düşünürken gün geçtikçe kendisinin de okuyabildiğini hatta babasının iş yerinde daha keyifli okunduğunu fark etmiş.

Salim okula geldikçe fark etmiş ki okuldaki öğrenciler babasından sadece alışveriş yapmıyor aynı zamanda babasıyla dertleşiyor, sohbet ediyor onunla sırlarını paylaşıyor, eşya emanet ediyor hatta ve hatta bazıları kendi memleketlerinden hediye bile getiriyormuş.

Kantin ve okul Salim’in çok hoşuna gitmeye başlamış. Herkes serbest giyiniyor, hem derslere girip hem de arkadaşlarıyla doya doya vakit geçirebiliyor, her yer cıvıl cıvıl, yeşillikler içinde. Salim burayı, üniversite kavramını çok sevmiş ve hemen araştırmalara başlamış. Evet daha onun üniversiteye gelmesine çok varmış ama Salim kendisine küçük küçük notlar almaya başlamış bile! Bir hafta sonu yine okula gittiğinde Salim, artık babasının sohbet ettiği öğrencilerle konuşmaya başlamış. Onlara bir sürü soru sormaya başlamış.”Üniversite nasıl bir yer? Kazanmak için ne yapmalıyım? Ailenden uzak zor olmuyor mu? Babamı seviyor musun? Derslerin zor mu? Her gün sınavlara mı çalışıyorsun?” gibi uzuuuuun sorular soruyormuş Salim.

Bütün öğrenciler Salim’e zevkle farklı farklı cevaplar veriyormuş. Salim o kadar beğenmiş ki bu üniversite yaşamını ertesi gün okulda arkadaşlarına, öğretmenine, kuzenlerine herkese ama herkese anlatmış hikayelerini. Oranın çok güzel bi yer olduğunu ve şimdiden çalışmalara başladığını söylemiş. Sınıf öğretmenleri bir gün derste, “Çocuklar Salim’in düşünceleri çok güzel, babası sayesinde gidip görmüş ve hayallerini kafasında oluşturmaya başlamış. Üniversite sizin seçeceğiniz mesleğe uygun eğitim alacağınız okul. Kendinizi tam anlamıyla büyümüş hissedeceğiniz güzel yıllara ev sahipliği yapan bir yer.” demiş ve diğer öğrenciler de Salim kadar olmasa da merak etmeye başlamışlar.

Salim o gün eve gittiğinde rüyasında babasının çalıştığı okul gibi bir okulu kazanmış ve orada arkadaşlarıyla kantinde oturduğunu, derslere girdiğini görmüş. Aynı babası gibi herkesin sohbet ettiği, dertleştiği bir kantin sahibi varmış. Salim’in de bir Şahin Abi’si olmuş rüyasında.