Küçük Kız Zehra

Bir varmış, bir yokmuş. Küçük bir kasabada yaşlı bir karı koca küçük, şirin bir evde yaşıyorlarmış. 3 tane de çocukları varmış ama büyük şehirlerde çalışıyorlarmış. Arada bir anne ve babalarını ziyaret ediyor birkaç gün kalıp gidiyorlarmış. Bu yaşlı anne ve baba hep yalnızlarmış. Komşularının gelip gitmelerini çok isterlermiş ama çoğu insan çalıştığı için pek uğramazmış. Pencereden kimi görürlerse çaya kahveye çağırırlarmış. Kimse gelmeyince üzülüyorlarmış.

Bu komşularından birinin sekiz dokuz yaşlarında bir kız çocukları varmış. Bahçede oyun oynar bazen de sokağa çıkar gezermiş. Böyle gezdiği zamanlarda yaşlı dede ve nineyi görürmüş. Onlara bakar gülümsermiş. Dede ve nine kızı çok sevmişler. Ne güzel “bize selam veriyor” diye düşünüyorlarmış. Küçük kız Zehra’yı bazen çağırır gelip yanlarında oturmalarını isterlermiş bazen de ona meyve ve kuruyemiş verirlermiş.

Zehra “ annemle babamda izin alırsam size gelirim” demiş bir gün. Dede ve nine buna çok sevinmişler. Zehra’ya “ yarın börek yapacağım gel beraber yiyelim” demiş nine. Akşam olunca Zehra babasına “ niye dede ve ninelere gitmiyoruz? Çok tatlılar ben onları çok sevdim.” demiş. Babası da “ öyle herkesin evine gidilmez hem ne yapacağız yaşlı insanlarla ne konuşabiliriz bizden çok büyük onlar” demiş.
Olsun çok iyiler bir gün gidelim.

Demiş Zehra anne ve babasına. “Hatta ben yarın gidebilir miyim?” diye sormuş. Babası da “ Annen seni götürsün beraber gidersiniz.” Demiş. Akşam biraz televizyon izleyip odasına gidip uyumuş. Sabah olmuş, dışarıda tertemiz ve güneşli bir hava varmış. Zehra elini yüzünü yıkayıp kahvaltıya oturmuş, annesiyle beraber kahvaltı yapmışlar.

Babasını erkenden işe gittiği için görememiş. Sonra Zehra, mutfakta annesine biraz yardım edip oyuncaklarıyla oynamış, zaman geçirmiş. Öğleden sonra olunca annesine “Gidelim mi?” diye sormuş. Annesi de tamam demiş ve giyinip çıkmışlar.

Zehra çok mutluymuş. Yaşlı karı kocanın kapılarını çalmışlar, kapıyı dede açmış.
Anne ve kızı görünce çok sevinmiş ve karısına seslenmiş. Hemen buyur etmişler, çaylar içilmiş, börekler yenmiş. Yaşlı kadın “ bize hiç kimse gelmiyor. Komşularımızın gelmesini istiyoruz, sohbet etmek istiyoruz” demiş. “ Ama komşularımız biz çok yaşlıyız diye gelmiyorlar bizimle oturmak istemiyorlar.”

Sonra dede “ Herkes bir gün yaşlanacak ve bizim gibi olacak” demiş. Zehra’nın annesi bu sözden çok etkilenmiş. Çaylarını içip eve dönmüşler. Mutfakta hep beraber yemek hazırlarlarken hep bu sözü düşünmüş ve o yaşlı insanlardan uzak durdukları için kendine kızmış. Ve bu görüşmeden eşine de bahsetmiş. O zamandan sonra bu çiftin evine sık sık uğramışlar. Bir ihtiyaçları olursa söylemelerini istemişler. Ve Zehra’ya duyarlı olduğu bu durumu fark etmelerini sağladığı için teşekkür etmişler. Evet bir gün herkes yaşlanacak bunu unutmayalım.

 Bu masalı dinlemek için buraya tıklayın.

Sevgili Aileler; Bir Masal sitemizin size ve çocuklara faydalı olduğunu umarak masallar seçiyor, beğendiğinizi ve bizi takip ettiğinizi umuyoruz. Bizlere de faydalı olması açısından lütfen yorum bırakmayı unutmayın 🙂

Bir Masal sitemizin uygulamasını artık Akıllı telefonlarınıza yükleyebilirsiniz, Buraya tıklayarak Google Play’den Bir Masal uygulamamızı indirin.

Masalı yazan : Deniz Altıok. Bu masalın izinsiz kullanılması, kopyalanması ve yayınlanması yasaktır.