Köle’nin Gemi Yolculuğu Masalı

Çok eski zamanlarda padişah yeni aldığı kölesi ile bir gemiye binmişti. Hiç deniz görmemiş olan köle, ilk defa gemiye biniyordu. Gemi yola çıkınca köle korkudan hıçkıra, hıçkıra ağlamaya, tir tir titremeye başladı. Gemidekiler ne yaptılarsa köleyi bir türlü sakinleştirip, susturamadılar. Kimse kölenin korkusunu yenmesine yardımcı olamıyor padişah da bu duruma çok sıkılıyordu. Gemide bulunan bir bilgin, kendinden emin bir halde padişaha: ” Padişahım, izin verirseniz ben köleyi sustururum.” dedi.

Padişah izin verince, köleyi birkaç kişi denize atıverdiler. Kendini bir anda sularda bulan köle birkaç kere suya battı, çıktı, sonunda gemiden atılan ipe tutunup gemiye çıktı. Gemiye çıktıktan sonra bir köşeye oturdu. Artık ağlamayı kesmiş, hiç sesini çıkartmıyordu. Padişah bilgine: ”  Kimsenin susturmayı başaramadığı köleyi nasıl oldu sen susturdun?” diye sorunca bilgin:  ” Köle daha önce gemiye hiç binmemişti onun için batma tehlikesi nedir bilmiyordu, gemide güvende olduğundan haberi de yoktu. İşte, mutluluk, huzur ve sağlık da böyle, huzur içinde yaşayan bir felakete uğramadıkça, sağlıklı insan da hasta olmadıkça sağlığın kıymetini bilemez.

Az gittim, uz gittim, dere, tepe düz gittim. Çayır, çimen geçerek, lale, sümbül biçerek, soğuk sular içerek, altı ayla bir güz gittim. Birde dönüp ardıma baktım ki ne göreyim, gide, gide bir arpa boyu yol gitmişim….

 Bu masalı okumak için buraya tıklayın.