Aylin ve Onur Treni Keşfediyor

Aylin ve dedesi tren yolculuklarına hız kesmeden devam ediyorlarmış. Tren yeni bir durakta durmuş ve Aylin’lerin karşısına anne ve çocuk gelmiş. Çocuk Aylin yaşındaymış, annesi güleryüzlüymüş ama çocuk çok mutsuzmuş. Aylin ilk kez trene bindiği için treni keşfetmek istiyormuş ama yanında bir arkadaş olsa hiç de fena olmazmış. Aylin ve dedesi çocukla konuşmaya çalışmışlar ve birkaç dakika sonra başarılı olmuşlar. İsmi Onur’muş. Onur kuzenlerinin yanından ayrılıp eve dönmek zorunda kaldığı için bu kadar mutsuzmuş.

Aylin Onur’a treni keşfetmek istediğinden bahsetmiş. Onur daha önce trene binse de Aylin’e hayır diyememiş ve kabul etmiş. Aylin ve Onur treni keşfediyor. Önce bütün treni baştan sona gezmişler. Yemek bölümü, tuvaletler, kompartımanlar derken Aylin tren hakkında yeni bilgiler öğrenmiş ve bu çok hoşuna gitmiş.

Onur Aylin’le trenin içinde dolanırken kendine gelmiş ve o mutsuz halinden eser kalmamış. Aylin ve Onur böyle harıl harıl treni gezerlerken trendeki bilet görevlisi onların bu neşesini çok sevmiş ve onlara tren çıkartmaları ve oyuncak tren vermiş. Aylin ve Onur hediyeleri teşekkür ederek kabul etmişler. Bilet görevlisi ise onlara bir hediye daha vermek istemiş, “Treni süreni makinisti ve o kontrol odasını görmek ister misiniz?” demiş neşeyle. Aylin ve Onur bu teklif karşısında çok heyecanlanmışlar. Hemen kompartımanlarına gidip ailelerinden izin almaya karar vermişler.

Büyük bir heyecanla biri dedesine biri annesine durumu anlatmışlar hatta bilet görevlisi de gelip durumu büyüklere daha net anlatmış ve izin istemiş. Aylin’in dedesi ve Onur’un annesi görevliyle konuşunca ve çocukların heyecanını görünce onlara izin vermisler. Bilet görevlisiyle beraber önce sadece görevlilerin gireceği odalara bakmışlar Aylin ve Onur sonraaaaaaaa makinistin yanına varmışlar. İlk başta karşılarındaki güzel manzara karşısında birkaç saniye kendilerine gelememişler.

Alabildiğine yeşillik, kocaman ağaçlar ve bir doğa harikası orman varmış. Evet pencerelerden de görüyorlarmış manzarayı ama böyle önü açık görmek çok daha güzelmiş. Manzaraya biraz daha baktıktan sonra makinist onlara önünde bulunan her tuşun ne işe yaradığını anlatmış. Aylin ve Onur arabalardaki gibi direksiyon olmamasına çok şaşırmışlar. Makinist ise, “Bu tuşlar ve bu kol sayesinde ben ve benim gibi makinist arkadaşlarım treni sürüyoruz. Biraz daha basit ama yine trafikte olduğumuz gibi çok çok dikkatli olmak gerekiyor.” demiş.

Aylin ve Onur treni keşfetmelerini en güzel ve en yüksek yerde makinistin orada bitirmişler. Makiniste ve özellikle de bilet görevlisine çok teşekkür etmişler. Ailelerinin yanına giden Aylin ve Onur acıktıklarını fark etmişler ve sandiviçlerini yemeye başlamışlar. Onur’lar Aylin ve dedesinden bir durak önce ineceklermiş.

Durağa gelene kadar oyun oynamaya karar vermişler. Aylin hepsine bir kağıt vermiş ve isim şehir oynamayı teklif etmiş. Herkes seve seve kabul etmiş ve başlamışlar oynamaya. Eğlenceli ve bol kahkahalı bir oyun olmuş. Amaaaaa ayrılık vakti gelmiş, Onur’lar gelecekte durakta inmek için hazırlanmaya başlamışlar. Aylin kocaman sarılmış Onur’a ve Onur’da Aylin’e bu güzel gün için teşekkür etmiş.

Aylin ve dedesi Onur ve annesi gidince biraz boşta kalmış olsalar da güzel bir tren yolculuğu geçirdikleri için mutlu olmuşlar. Bir sonraki durakta inmek için onlarda hazırlanmış ve Aylin dedesine bu yolculuk için teşekkür etmiş. Büyük halası onları tren garında taze meyvelerle karşılamış ve kucaklaşmadan sonra eve geçmişler.

 Bu masalı dinlemek için buraya tıklayın.

Sevgili Aileler; Bir Masal sitemizin size ve çocuklara faydalı olduğunu umarak masallar seçiyor, beğendiğinizi ve bizi takip ettiğinizi umuyoruz. Bizlere de faydalı olması açısından lütfen yorum bırakmayı unutmayın 🙂

Bir Masal sitemizin uygulamasını artık Akıllı telefonlarınıza yükleyebilirsiniz, Buraya tıklayarak Google Play’den Bir Masal uygulamamızı indirin.

Masalı yazan : Deniz Altıok. Bu masalın izinsiz kullanılması, kopyalanması ve yayınlanması yasaktır.