Şampiyon Pidi Masalı

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde bir gölün çevresinde yaşayan binlerce ördek yaşarmış. Bu ördekler çeşitli yarışmalar düzenlerler, centilmence mücadele ederler ve birinci gelenleri ödüllendirirlermiş. Son birkaç yıldır yapılan yarışmalarda birinciliği Pidi kazanıyormuş.Yüzme yarışı olsun, dalma olsun, güzel yürüme yarışması olsun Pidi hep önde, hep birinciymiş. Pidi, arkadaşları oyun oynarken tek başına antrenman yapar, hırsla kendini büyük bir şampiyon olacağım diyerek yetiştirirmiş. Birinci olamamak diye bir şeyi düşünemez her şeyden emin olmadan yarışmalara katılmazmış ve girdiği ilk yarışmadan zaferle çıkarmış. Pidi, son günlerde arkadaşlarına yakında buralardan gideceğini yeni yerler keşfetmek istediğini söyleyip durmuş. Bir gün tasını tarağını toplayıp yola koyulmuş.Lakin yaşadığı yerden uzaklaştıkça içini bir huzursuzluk bir tedirginlik kaplamış.Yeni arkadaşlarla tanıştığında insanlar onun bir şampiyon olduğunu bilmediğinden sıradan biri gibi davranıyormuş.Yeni tanıştığı yerdeki arkadaşları Pidi’nin kasıntı yürüyüşünü alay konusu ediyor kendini beğenmiş tavırlarını alay konusu ediyormuş. Bu durum Pidi’yi çok üzüyormuş.

Pidi, pek çok yeri gezip dolaştıktan tam beş yıl sonra göl kıyısına geri dönmüş. Artık eskisi gibi göl kıyısında dolaşmıyor, geceleri gölde yüzme, dalma antrenmanları yapıyor, gündüzleri ise, gölü rahatça görebileceği bir tepeye çıkarak, gölde yüzen ördekleri seyrediyormuş. Pidi, bir gün yine bu tepeye çıkmıştı. Biraz sonra kırk elli ördeğin göl kıyısına gelerek, bunlardan ayrılan beş ördeğin göle girip birbirleriyle yarıştıklarını görmüş. Arada bir, tek tük alkış sesleri duyuluyormuş. Herhalde antrenman yapıyorlar, diye düşünmüş, Pidi. Aradan biraz zaman geçtikten sonra yaşlı bir ördeğin yanına yaklaşmakta olduğunu görmüş. Tanınmaması için giydiği şapkasını gözlerinin üstüne kadar indirmiş. Yaşlı ördek, selam verdikten sonra, Pidi’nun yanına oturmuş:
“ Yarışmalara bu yıl da ilgi pek az..” demiş. “ Baksana beş ördek yarışıyor, taş çatlasa elli ördek onları alkışlayıp gayrete getirmeye çalışıyor. “ Pidi şaşırmıştı: “ Ne dediniz?..Bunlar yarışıyorlar mı şimdi?..Hayret, ben antrenman yaptıklarını sanmıştım!.” Bunun üzerine yaşlı ördek: “ Yarışıyorlar evlat, yarışıyorlar. “ dedi.

“ Hem bu yarışma yılın en büyük yarışması. Büyük ödülü bu yarışı birinci bitirecek uzun mesafe yüzücüsü ördek kazanacak. Eskiden bu gölde ne yarışmalar yapılırdı. Bu tepe, şu yandaki tepeler, şu gerideki tepeler, tıklım tıklım dolardı. Her yarışmaya yüzlerce ördek katılırdı. Yarışmalar, büyük bir çekişme içinde günlerce devam ederdi. Son gün yapılan final yarışmalarıyla birinciler belli olur, alkışlar arasında ödüllerini alırlardı. Ne zaman ki, O, buralardan gitti, yarışmalardaki tüm heyecan bitti. Böyle giderse birkaç yıla kalmaz, yarışacak sporcu bulunmaz. Seyirci olmayınca yarışacak sporcu bulmak zor oluyor, evlat. “ Yaşlı ördek sözlerini tamamlayınca, Pidi, tanınma korkusunu unutarak başını çevirirken şöyle demiş: “ O gittikten sonra yarışmalardaki tüm heyecan bitti dediniz. O dediğiniz kimdi ki? “ “ Bana bu soruyu sormakta yerden göğe kadar hakkın var, evlat. “demiş yaşlı ördek.“ Zaten sen sormasan da, ben onun adını söyleyecektim. Senin yabancı olduğun, çok uzaklardan buralara geldiğin belli. Yoksa kimden söz ettiğimi anlardın. O, dediğim Pidi’ydi, evlat. Pidi, büyük bir şampiyondu.

İlk girdiği yarışmadan son girdiği yarışa kadar hep birinci oldu.Herkes, Pidi’yi seyretmeye gelirdi. Binlerce seyircinin yaptığı tezahürat korkunç olurdu. O yarışırken dağ-taş ( Pidi…Pidi…) diye inlerdi. Pidi gideli beş yıl oldu ama, onu bir türlü unutamadık. Aradan bunca zaman geçmesine karşın birkaçımız nerede bir araya gelsek hemen Pidi’den bahsetmeye başlarız. Pidi başkaydı canım, Pidi bambaşkaydı. “ Yaşlı ördek sözlerini tamamlarken Pidi duygulanmış ve göz pınarlarında biriken yaşları silmek için şapkasını biraz yukarıya kaldırmış. Kendisini yarışırken ve göl çevresinde gezerken pek çok defa gören yaşlı ördek karşısındakinin kim olduğunu anlamış. Bu, büyük şampiyon Pidi’ydi. İnanılır gibi değildi. Demek Pidi yıllar sonra geri dönmüştü. İlk anlarda inkar etmesine, Pidi olmadığını söylemesine karşın, yaşlı ördeğin uzun süren ısrarlarına dayanamayan Pidi, sonunda geri döndüğünün herkes tarafından bilinmesine razı olmuş.

Ertesi gün gölde binlerce ördek toplanmıştı.Hepsi, büyük bir sabırsızlıkla Pidi’yi bekliyormuş. Pidi, onları fazla bekletmedi, geldi, göle girdi, yanında yaşlı ördek olduğu halde, ördeklerle tanıştı, hal hatır sordu, iltifatlar etti, onlarla kısa süren konuşmalar yaptı, gönüllerini aldı. Daha sonra düzenlenen yarışmaya kadar Pidi, genç ördeklere gölde antrenman yaptırdı. Onların iyi birer yarışmacı olmaları için sonsuz gayret gösterdi. Düzenlenen her yarışmaya Pidi da katılıyordu. Eskiden olduğu gibi, yine her yarışmaya yüzlerce ördek katılıyor, yine yarışmaları binlerce ördek seyrediyor, yine dağ-taş ( Pidi…Pidi… diye inliyordu. Pidi yarışmalarda birincilikler alıyordu fakat bazı final yarışmalarında Pidi’nun geçildiği görülüyordu ve bunu Pidi’nin yeni şampiyonlar ortaya çıkması için yaptığını herkes biliyordu. Pidi, yirmi dört yaşına girmiş ve iyice yaşlanmıştı. Birkaç yıldır sadece kısa mesafeli yüzme yarışlarına katılıyordu. Son yarışında ilk metrelerde fenalık geçirmesine karşın, yarışı bırakmadı. En geride kalmıştı.

Diğer ördekler yarışı tamamlayıp geriye dönüp baktıklarında Pidi’yi gördüler. Efsanevi şampiyon Pidi, ileri doğru yüzmeye çalıştıkça sırtüstü düşüyor, kendini kaybetmiş bir halde debelenip duruyordu. Yarışmacıların hepsinin üstünde Pidi’nin emeği vardı. O, gece gündüz demeden kendilerini bu yarışa hazırlamıştı. Hoca zor durumdaydı. Yardım etmeliydi. Yarışmacı ördekler, bir çırpıda Pidi’nin yanına gelip, onu kucakladılar. Yarı baygın durumdaki Pidi mırıldanıyordu. “Yarışı bitirmem lazım çocuklar, yarışı bitirmem lazım…” Pidi, binlerce ördeğin derin bir sessizlik içinde ayakta izlediği son yarışını diğer yarışmacıların kolları arasında bitirmeyi başarmış. Normalde bir ördeğin ortalama yaşam süresi yirmi beş yıldır. Fakat Pidi daha fazla yaşadı. Yarışmalarda yarışamasa bile yarışmalar yapılırken Pidi hep oradaydı.