Minik Kanguru

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde evrenin en güzel ormanında her çeşit hayvan ve bitki varmış. Bu güzel ormanda herkes mutlu yaşarmış çünkü birbirleriyle iyi anlaşır bir sorun olduğunda da konuşarak hallederlermiş. Birbirlerine saygı duyar, hassasiyetlerine dikkat ederlermiş.
Bu güzel ormanda yaşayan minik mi minik kanguru varmış. Annesiyle yaşar ve hep onun kucağında dolanırmış. Ormanı sadece annesinin gittiği yerler kadar biliyormuş ve pek arkadaşı yokmuş. O ormanda kangurular en az sayıda olan hayvanlarmış.

Minik Kanguru ormanın her yerini merak ediyormuş ve gitmek istiyormuş ama annesi hep aynı yerlere gidiyormuş.
Bir gün minik kanguru annesi uyurken sessizce yanından ayrılmış ve ormanın derinliklerine doğru yol almış. Büyük bir heves ve mutlulukla ilerleyen kanguru baya bir yürümüş ve dinlenmek için mola vermiş. Yanına onun gibi minik bir tırtıl gelmiş ve başlamışlar konuşmaya. Minik kanguru, “Ben ormanı keşfe çıktım, çok merak ediyorum her yerini,” demiş. Tırtıl ise, “Ben de abimlerle dolaşmaya çıktım. Ben yoruldum onlar devam ediyor ben de dinlenip yetişeceğim onlara” demiş. Minik kanguru ile tırtıl biraz daha konuşmuşlar ve sonra ikisi de farklı yönlere doğru ilerlemişler. Minik Kanguru daha ilk seferde böyle tatlı bir arkadaş edindiği için çok mutlu olmuş ve daha da bir hevesle yoluna devam etmiş.

Minik Kanguru o kadar mutlu geziyormuş ki annesi aklından çıkmış. Çiçekleri, kelebekleri, kuşları tümüyle ormanı ilk kez bu kadar net ve tam görüyormuş. Kuş cıvıltıları eşliğinde yürüyormuş minik kanguru ve yavaş yavaş hava kararmış.
Karanlık olunca birazcık gerilmiş minik kanguru ve eve geri nasıl döneceğini düşünmeye başlamış. Geldiği yolu takip etmeye başlamış ama hava iyice kararınca korkmaya başlamış. Tam o sırada yardımına tırtıl ve abileri yetişmiş. Tırtıl, “İyi misin arkadaşım, kötü görünüyorsun,” demiş. Minik kanguru ise büyük bir sevinçle, “Sizi gördüm ve iyi oldum. Yolu kaybettim eve gitmem lazım ama çok karanlık korkuyorum,” demiş.

Minik tırtılınn abileri hemen olaya müdahale etmişler ve Minik kanguruyu eve kadar götürmeyi teklif etmişler. Hep beraber tin tin tin yürümeye başlayan şirin ekip, bir süre sonra minik kangurunun evini bulmuş. Koşa koşa annesine sarılan minik kanguru annesini çok özlemiş, “Anne sana haber vermeden gittim özür dilerim, sadece ormanı merak etmiştim, kızma ne olur,” demiş. Annesi ise, “Bütün gün aklım sendeydi yavrum, çok korktum başına bir şey geldi diye,” demiş ve tekrar sıkı sıkı sarılmışlar birbirlerine. Minik Kanguru yeni arkadaşı tırtıl ve abilerine çooooook teşekkür etmiş ve bir daha görüşme sözü vermişler birbirlerine. İyi dost olmuşlar minik arkadaşlar.

 Bu masalı dinlemek için buraya tıklayın.

Sevgili Aileler; Bir Masal sitemizin size ve çocuklara faydalı olduğunu umarak masallar seçiyor, beğendiğinizi ve bizi takip ettiğinizi umuyoruz. Bizlere de faydalı olması açısından lütfen yorum bırakmayı unutmayın 🙂

Bir Masal sitemizin uygulamasını artık Akıllı telefonlarınıza yükleyebilirsiniz, Buraya tıklayarak Google Play’den Bir Masal uygulamamızı indirin.

Masalı yazan : Deniz Altıok. Bu masalın izinsiz kullanılması, kopyalanması ve yayınlanması yasaktır.